top of page

Ben je verliefd of in Liefde?


Er is een groot verschil tussen "van iemand houden" en "being in love" (de Engelse vertaling bekt wat lekkerder...)


"Van iemand houden" wordt vaak gekenmerkt door een intense emotionele en romantische aantrekkingskracht, die veelal een aspect van verlangen, gehechtheid en afhankelijkheid met zich meebrengt. Het gaat vaak gepaard met verwachtingen en behoeftes, zoals de hoop dat de ander ons gelukkig maakt of aan onze verlangens voldoet. Voordat je het weet heb je volgens jezelf ook 'recht' op zaken in dit soort relaties. In vele gevallen gebruiken we vanuit dit paradigma relaties als toedekking voor onze angst om alleen te zijn of op eigen benen te staan. Dit heeft meer te maken met oude, geconditioneerde 'kind behoeften' en emotionele afhankelijkheid, dan met liefde. 


"Being in love" verwijst naar een innerlijke keuze om 'in liefde te zijn' en vanuit daar met een ander te relateren. Dat 'in liefde zijn' doe jij onafhankelijk en zelf, da's een innerlijk besluit. Het is als ware die roze bril die zelf op zet, daar heb je die ander niet voor nodig. Als twee mensen dat allebei doen stap je beiden in dat roze bad (liefde) en gaat daar samen in zitten marineren (relateren). Het grote verschil is dat je niet de liefde aan de ander koppelt (behoeftigheid), maar onafhankelijk van de ander 'in liefde' verkiest te zijn en vanuit daar de ander ont-moet. Dit soort relaties wordt gekenmerkt door een diepere, onvoorwaardelijke liefde. Niet alleen over verbinding maar over ware intimiteit. 


Dit gaat niet zozeer over wat jij er uit haalt of wat de ander doet of laat, maar over hoe jij vanuit liefde naar al die zaken kijkt. De roze bril waar vanuit jij de ander ziet: met liefdevolle ogen.


Als we op deze laatste manier relateren worden relaties vrijer, ongedwongener, transparanter. Dat heeft meer met liefde te maken dan de behoeftebevrediging van onze egoïsche kind behoeften.


In dit soort relaties is het werk dat we te doen hebben dus niet de ander te veroveren, hebben en behouden, maar onszelf te helen. Om onze egopatronen te herkennen en integreren en daarmee te transformeren, om zo vanuit een plek van autonomie, heelheid, volheid en compassie met de ander te zijn. Het gaat er om de ander te zien zoals die werkelijk is, zonder projecties, en lief te hebben vanuit een plek van innerlijke liefde. 


Dit is hard werken. Echt heel hard.


Om iedere dag de bewuste keuze te maken om in liefde te zijn en vanuit deze staat van zijn te kijken, spreken en relateren met de ander. Dit gaat over een bewust wilsbesluit om iedere dag, ieder moment die roze bril op te zetten, zonder voorwaarden. 



Meer hierover lezen/leren/ervaren? Lees meer over de Nieuwe Psychologie.


Comments


bottom of page