Alles is energie.
Mensen die zich op een of andere manier bezig houden met spiritualiteit, meditatie of yoga klinkt dit wellicht bekend in de oren.
Maar voor een heleboel mensen wekt dit ook een ietwat allergische reactie op. Want waar is die energie dan? Ik zie geen energie, ik kan het niet aanraken. Vage new age shit die veel mensen afwimpelen als zweverig.
Inderdaad, de link tussen ons dagelijks leven -ons werk, ons huis, onze auto, onze ontmoetingen, onze relaties- en het concept dat alles energie is, is soms lastig te rijmen. Onze realiteit doet zich zo vast, zo echt en soms zo fatalistisch concreet aan ons voor. Allesbehalve de vloeibare, plastische en makkelijk veranderbare eigenschap van energie.
Dat is naar mijn idee ook de reden dat voor veel mentaal georiënteerde mensen- energie iets zweverigs is. Iets vaags, iets voor mensen met wierook, edelstenen en geiten-wollen sokken. En toch is de kern van energie zo ongelofelijk fysiek, wetenschappelijk en nuchter.
Albert Einstein, van de grootste wetenschappers aller tijden zei over energie het volgende:
‘Dat wat wij materie noemen, is in feite energie waarvan de trilling is verlaagd, opdat deze waarneembaar wordt voor onze zintuigen’.
Materie is dus gewoon energie, maar energie die zo’n lage vibratie heeft dat het zich voordoet als een stoel, een tafel, je hand of een boom. Geluid daarentegen is ook energie, maar met een hogere vibratie, dat we het niet kunnen zien. Wel horen. En daar vinden we al heel lang niets zweverigs aan.
En sinds een aantal jaren hebben we steeds verfijndere meetapparatuur waarmee we steeds subtielere zaken kunnen meten. En voor mij als psychologe is het enorm fascinerend om de implicaties van 'alles is energie' aan mensen door te geven. Als alles energie is, zijn wij dat zelf dus ook. Ons lichaam, maar ook onze gedachten en emoties.
Energie + aandachtig bewustzijn = vorm
Want een volgende formule die de wetenschap onlangs ontdekte is :
energie + aandachtig bewustzijn = vorm
En dat betekent nogal wat voor ons als mensen. Als we dit dus serieus nemen -wat we eigenlijk niet níet kunnen doen- betekent het dat als wij onze aandacht consistent en gefocust richten, we energie zo kunnen manipuleren dat het zich zal voor gaan doen als vorm. Als onze realiteit.
Het is een zeer gesimplificeerd beeld dat ik schets van kwantummechanica, maar het is mijn doel om de implicaties van dit abstract wetenschappelijk onderzoek te belichten. Want wat dit betekent is dat wanneer je leert je gedachten, je aandacht, je intentie te beheersen en te richten, we letterlijk scheppers zijn van de fysieke wereld zoals die zich aan ons voordoet.
Niets nieuws voor vele oude, esoterische wijsheidstradities, maar hoe je dit nou praktisch en concreet in je leven vorm kunt geven, is in onze moderne westerse jungle een enorme uitdaging. Een reden waarom ik werk heb, maar bovenal een voorrecht om mensen hierover te onderwijzen en in te begeleiden in mijn praktijk.
Geestig, interessant, het zal wel? Feit is dat we onszelf vaak nauwelijks bewust zijn van ons eigen destructieve gedrag: door het onbewust richten van onze (energie) aandacht. Naar onszelf en naar anderen. Het gaat niet enkel om wat we uitspreken, onze gedachten, onze aandacht en onze intenties hebben een even sterk effect op die energie waarvan deze hele wereld is opgebouwd. Er bestaat niet zoiets als een gedachte, gevoel of intentie zonder effect op je externe wereld. Inclusief je eigen fysieke lichaam
waar ben ik NU
Jezelf monitoren, de vraag stellen ‘waar ben ik NU met mijn aandacht’ helpt ons die destructief gerichte aandacht te onderscheppen. Meditatie helpt ons bij het ontwikkelen van een bewust gerichte geest (lees hier meer over meditatie). Te weten wat er gebeurt terwijl het gebeurt, waar je aandacht is op ieder moment en deze intentioneel te richten, is de levenskunst waar Boeddha het over had. Dat einde van lijden waar hij het over had. Niet iets wat ons opeens op een gunstige dag overkomt, maar iets wat we zelf creëren door meesterschap te krijgen over onze geest.
Jentien Keijzer