Hoe we als Mens Veranderen: 8 Fasen van Persoonlijke Ontwikkeling

In mijn praktijk zie ik het vaak: mensen die vastlopen. Niet ineens, maar langzaam. En als je ze vraagt wanneer het begonnen is, kunnen ze het meestal niet precies zeggen. Het is een sluipend proces. En toch volgt het vaak hetzelfde patroon:

1. Je oude jij

Het begint bij gedrag dat je ooit hielp om je veilig te voelen. Je past je aan. Je houdt anderen blij. Je zet je gevoelens opzij om ruimte te maken voor die van anderen. Misschien ben je altijd beschikbaar. Altijd de helper, de redder, de sterke. Of juist de stille, die zichzelf klein maakt. En dat werkt – tot het niet meer werkt.

2. Jezelf kwijtraken

Dan komt het moment dat je jezelf kwijtraakt hierdoor. Merkt dat je niet meer goed voelt wat jij nodig hebt. Je twijfelt veel. Wordt moe van het zoeken. Wat wil ik eigenlijk? Wat voel ik echt? Je kompas, dat ooit duidelijk was, is kwijt. Je raakt in de war. Weet het niet meer.

3. Crisis

En dan... raak je in de knel. Je loopt leeg. Soms zegt je lichaam stop. Je krijgt paniekaanvallen, slaapt slecht, je hoofd tolt. Soms zit je vast in een relatie, op je werk, of in het leven. Dan is het crisis. Je valt stil of om.

4. Bewustwording

Maar juist daar, in de breuk, begint het ontwaken. Je wordt je bewust. Je kijkt om je heen, en naar binnen. Wat is er eigenlijk gebeurd? Hoe ben ik hier terechtgekomen? Wat heb ik zelf gedaan, waar heb ik mijn grenzen laten varen? Wat lag buiten mij, wat hoorde niet bij mij? Er ontstaat helderheid – pijnlijk, maar ook bevrijdend.

5. Loslaten 

Dan begint het loslaten. Niet omdat je moet, maar omdat je voelt dat je niet anders meer kunt. Je laat overtuigingen los die je klein houden: “Ik moet sterk zijn.” “Als jij maar van me houdt.” Je laat gedrag los: mensen pleasen, je aanpassen, over je grenzen gaan. Misschien laat je ook relaties los. Werk. Je leven begint te verschuiven.

6. Herstel 

En daarmee ontstaat ruimte. Een periode van herstel. Je hoeft even niets. Je mag weer voelen wat jóu goed doet. De liminale fase. Slapen. Stilte. Alleen zijn. Blij of creatief zijn. Je vult jezelf op met jouw eigen energie, in plaats van die van anderen.

7. Verwerking

En vaak borrelt er dan langzaam iets op wat lang verstopt zat: emotie. Verdriet, boosheid, teleurstelling. Om wat je gemist hebt. Om wat je hebt verdragen. Om wat je niet hebt kunnen uitspreken. Dit is de fase van verwerking. Niet makkelijk, maar noodzakelijk. Je geeft erkenning aan jezelf.

8. Nieuwe balans 

En dan, op een dag, voel je rust. Niet perse euforisch of uitbundig. Gewoon... kalmte. Je bent weer terug bij jezelf. Je voelt: dit is mijn grond. Dit ben ik. Je bent niet meer op zoek, niet meer aan het vechten. Er is een nieuwe balans ontstaan. Een nieuwe jij – steviger, rustiger, ruimer.

Dit is hoe we veranderen. Niet van de ene op de andere dag. Maar stap voor stap. Door af te pellen en te groeien. Naar wie je in bent.

Meer weten en leren of dit en aanverwante onderwerpen?

https://www.jentienkeijzer.nl/opleidingnieuwepsychologie