Dit is een artikel uit een reeks die ik schrijf genaamd 'Nieuwe Psychologie'.
Als psychologe onderzoek, onderwijs en schrijf ik over de grensgebieden van psychologie, bewustzijn en wetenschap. Om licht te schijnen op de nieuwe soort mens die we aan het worden zijn. Om jou perspectieven en handvatten aan te reiken voor een leven vanuit dit nieuwe menszijn.
Tegeltjeswijsheid mijn r*^*t
Je leest wel eens van die quotes, van die uitspraken dat 'alles wat je nodig hebt al in je zit'. Of dat je de antwoorden niet buiten jezelf moet zoeken, omdat alle antwoorden binnenin jezelf liggen. Super mooi.
Maar vooral super irritant als dat soort tegeltjeswijsheid op geen enkele manier van toepassing lijken op jezelf. Het lukt namelijk gewoon ook heel vaak niet om de antwoorden op je eigen levensvragen te vinden. En lukt ook gewon heel vaak niet om te zien wat je 'juiste' weg is, of de beste keuze. Het lukt ook vaak niet om je eigen valkuilen te herkennen, laat staan te weten hoe je er niet telkens in loopt. Tenminste, als we dat collectief wel zouden weten had ik geen werk meer. En dat is nog niet het geval.
If you change the way you look at things, the things you look at change
In vrijwel ieder eerste intake gesprek dat ik met mensen heb benoem ik dat het mijn ambitie is om mezelf snel overbodig te maken voor hen. Dat ik ze niet help met het oplossen van hun problemen, maar dat ik ze 'begeleid' in hoe ze anders met hun problemen kunnen omgaan. Ik help mensen vooral in anders naar zichzelf en de wereld om hen heen te kijken. Om een verschuiving te maken in hun identiteit, omdat ik geloof dat de meeste problemen van ons als menselijke soort op dit moment voortkomen uit de identificatie met een vals (want verouderd) zelfbeeld. Ik zal over deze identiteitsverschuiving eerdaags wat meer schrijven in het kader van deze serie.
Cognities omvormen: gebed zonder einde
Dit anders kijken is niet zozeer een exercitie van je cognities omvormen, leren omdenken of je huidige visie wat bijsturen. Ik zie vele mensen die dit soort wegen in de reguliere zorg hebben bewandeld: cognitieve trajecten hebben gevolgd om allerlei gedachten om te vormen en om te buigen. Dit is zo allemachtig arbeidsintensief. We hebben meer dan tienduizenden gedachten per dag, om daaruit te gaan filteren wat je dient en niet dient... Men, ik word al moe bij die gedachte. En ik zie ook dat het vaak nauwelijks werkt op lange termijn. Denken maakt ons sowieso heel moe en de meeste gedachten die we hebben zijn repeterend, hetzelfde als de dag ervoor. Denken is een collectieve neurose en verslaving feitelijk. Niet erg, maar ook niet perse iets om in stand te willen houden op deze wijze.
"We cannot solve our problems with the same level of thinking that created them.”
Ik quote 'm vaker de beste man: Einstein. Hij zei over het oplossen van problemen zoiets moois: "We cannot solve our problems with the same level of thinking that created them.” En naar mijn idee kunnen we het ook gewoon heel letterlijk nemen: je kunt je gedachten niet oplossen met andere gedachten. Je moet het fenomeen 'denken' zien te overstijgen. Het is de kunst om vanuit je 'dagelijkse gedachten' (mentale, verstandelijke intellect) naar je 'overstijgende weten' (inzicht, intuïtie, wijsheid) te gaan. Of zoals de beste man ook zo mooi zei: "If you want to be a genius, you need to be out of your mind". En daar zit 'm de crux: je wijsheid zit inderdaad in je, maar je moet wel uit je gedachten komen om er bij te kunnen.
Hypnose = out of your mind
Ik denk dat we de urgentie van deze verschuiving moeten inzien, gezien de huidige stand van mentale gezondheid in onze westerse samenleving. Als psychologe heb ik die verschuiving maar heel letterlijk genomen: ik breng tegenwoordig mensen via hypnose 'out of their mind'. Zodat ze contact kunnen maken en ervaring op kunnen doen met een voor velen braak liggend gebied in hun bewustzijn.
Ik merkte de afgelopen jaren persoonlijk steeds duidelijker dat ik tijdens mijn consulten of groepsbijeenkomsten vaak in een ander stuk van mijn brein en bewustzijn kom dan het stuk waarin ik me bijvoorbeeld bezig houd met welke boodschappen er gedaan moeten worden, hoe laat het is of het gesprek dat ik met de buurman voer. Zonder er iets verhevens van te willen maken (juist niet) ga ik steeds meer vanzelf naar dat stuk 'out of my mind' en vanuit daar spiegel ik degene tegenover me of geef ik mijn lessen.
"Het is in deze tijd steeds noodzakelijker dat we de kunst van het dubbelkijken gaan leren beheersen"
Het is leuk te merken hoe je zo in de loop der jaren die switch steeds makkelijk kunt maken en echt het onderscheid kunt voelen tussen je dagelijkse gedachten en de inzichten die daarbuiten liggen. En nogmaals, dat is niets verhevens, het vraagt gewoon wat oefening die ik tijdens mijn jaren als therapeut als bonus gekregen heb. Ik noem dit ook wel het vermogen ontwikkelen tot 'dubbelkijken' - daarover in een volgend artikel meer. Dit dubbelkijken is iets wat in deze tijd -waarin we dus een overgang maken naar een ruimer waarnemend vermogen en bewustzijn- volgens mijn noodzakelijk is om te gaan leren beheersen. Anders is de kans je ofwel chronisch in paniek bent ofwel opstijgt naar hoger sferen best aanzienlijk.
Dolores Cannon en haar Quantum Healing Hypnose Technique
Vlak voor de zomer werd ik gegrepen voor het werk van Dolores Cannon. Voor wie haar niet kent; Cannon is in 2014 overleden maar was decennia lang hypnotherapeut van beroep. Zij ontdekte en ontwikkelde door jaren en jaren hypnose therapie-sessies een techniek waarmee zij contact kreeg met die 'hoogste vorm van weten' in mensen.
Zij noemt het 'The Subcouscious', maar je kunt het ook je Hoger Zelf noemen. Of de Bron, de Ziel. Maakt eigenlijk geen hol uit. Gaat erom dat dit het deel van ons bewustzijn omvat waar we simpelweg 'weten'. Waar al die antwoorden liggen, die wijsheid: die tegeltjes zeg maar. Cannon ontwikkelde haar hypnose techniek door en door en heeft een trackrecord van duizenden cliënten die ze succesvol van allerlei lichamelijk en geestelijk lijden wist te verlossen.
"Dat wil ik ook!"
"Dat wil ik ook doen!" riep ik ergens eind van dit voorjaar tegen mijn vriend. En op mijn verjaardag in juli kreeg ik een opleiding tot deze vorm van hypnotherapie (QHHT) van manlief cadeau. Hij weet inmiddels waar hij me gelukkig mee maakt. Ik was al bekwaam in het hypnotiseren van mensen, in EMDR en Brainspotting, maar ik wilde bij 'the master herself' alle kneepjes van deze techniek afkijken en me eigen maken. Om er vervolgens m'n eigen sausje over heen te doen.
De afgelopen maanden heb ik me helemaal ondergedompeld in haar vakgebied. En je weet dat je het goede hebt gekozen als je er geen genoeg van kunt krijgen: nachtwerk was het met regelmaat. Dus toen ook maar meteen de vervolgopleiding gedaan en nu begeleid ik sinds een aantal weken mensen in deze vorm van hypnotherapie vanuit mijn praktijk.
Iets in me voelt dat we met dit soort methoden toegang krijgen tot onze ingeboren genialiteit. Tegelijkertijd verbindt het iets heel metafysisch en ongrijpbaars aan ons dagelijkse functioneren en aan de concrete hulpvragen van mensen. Dat is goud waard, want het is zaak dat we het metafysische meer naar beneden gaan trekken, naar deze aarde en het toepasbaar te maken. Anders blijft het zo daarboven hangen.
"Onder hypnose kom je in een bewustzijnsstaat waarin die eindeloos tetterende gedachten even stil zijn"
Hypnose wordt vaak geassocieerd met dat je op commando allerlei dingen doet die je opgedragen worden. Of dat je niet meer weet wat je zegt. Dat is vast ook een heel boeiende vorm van hypnose, maar het is niet deze. Ik merk dat mensen door deze vorm van hypnose precies in dat deel komen van hun bewustzijn waar die tetterende gedachten er niet meer zo prominent zijn. Waar je een behoorlijk aantal versnellingen lager gaat en waar je heel helder kunt voelen en weten wat 'waar' is en wat 'juist' is voor jezelf. Dat deel waar die tegeltjes naar verwijzen: het weten diep in jou, dat echte contact met hoger jezelf, de antwoorden die je al bezit, dat kistje goud waar je je leven lang naar op zoek bent maar waar je al die tijd bovenop bleek te zitten.
Homo Conscious wordt geboren
De informatie die we vinden in dit bewustzijnsgebied is soms iets totaal nieuws, soms is het iets wat we ergens al wel diep van binnen voelden. Vaak zie ik dat mensen het herkennen of zelfs letterlijk zeggen: "Dit wist ik, ik was het me alleen nog niet bewust". Het is een ander soort bewustzijn zoals ik al zei. Maar niet ver weg, verheven of alleen beschikbaar voor een elitegroepje die zich dagelijks suf mediteert. Het is een natuurlijk gegeven van ons menszijn dit stuk bewustzijn.
En mooie is, dit vermogen, dit bewustzijn groeit en onthult zich in ons als soort. Onze beschaving, ons menszijn evolueert natuurlijk gewoon iedere minuut van de dag door. Dat heb je misschien niet door, maar het stopt nooit. Het is niet nu ineens bij de Homo Sapiens afgelopen en klaar met de evolutie -al neigen we soms te denken dat we aan de top van onze beschaving zitten. Niets is minder waar, het is nog maar net begonnen geloof ik.
Eerder schreef ik al over het ontstaan van de 'Homo Conscious. Met de geboorte van deze 'nieuwe soort mensch' gebeurt eigenlijk hetzelfde als toen we van Neanderthaler door evolueerden naar Homo Sapiens: deze Homo Sapiens had een ander intellectueel bereik en meer vermogen tot zelfreflectie en relativeringsvermogen. Stukje meesterwerk van de natuur toch?
"Het is als het leren verstaan van het gefluister in de wind, dat vraagt een andere manier van luisteren"
Als we de bewustzijnverandering even blijven duiden als de overgang naar die Homo Conscious, zou je kunnen zeggen dat deze nieuwe soort mens nu ontstaat. Op dit moment rijpt dit nieuwe bewustzijn langzaam maar vastberaden in ons als soort, waarin we vooral een verruiming in onze gewaarwordingen gaan ervaren. Concreet en in de praktijk is het waar te nemen in de persoonlijke (en collectieve) identiteitsverschuiving die we langzaam aan het maken zijn. Je ziet een enorme behoefte, verlangen maar ook noodzaak om ons minder te gaan identificeren met intellect (gedachten, conditioneringen, normen en overtuigingen) en meer met bewustzijn (weten, wijsheid, intuïtie, waarheid en inzicht). En een identiteitsverschuiving (van rups naar vlinder bijvoorbeeld) gaat vrijwel altijd gepaard met een identiteitscrisis (Hallo 2022!).
Je ziet het pas als je het doorhebt. Of zoiets.
Het is een trans-formatie: een overstijging van ons heersende vorm-aspect. En om dat te bevatten kom je toch bij een soort Johan Cruijfje: je begrijpt het pas als je het ziet, of je ziet het pas als je het doorhebt. Of zoiets. Maar goede nieuws is: het vermogen bezitten we allen inherent. Allemaal, geen enkele twijfel mogelijk.
En dat wordt me ook duidelijk tijdens de hypnose sessies: je hoeft absoluut niet 'bewust', 'spiritueel', of 'ontwaakt' te zijn om tot dit soort bewustzijn te komen. Iedere 'Henk op de hoek' heeft dit in zich. Sterker nog, bij de meeste mensen ligt het zo voor hun voeten dat ze er bijna over struikelen. Het is simpelweg zoals ik hierboven schreef; vooral oefening in een soort 'kunde'. Het is een andersoortige kwaliteit in waarnemen, zoals bijvoorbeeld het leren luisteren naar het gefluister in de wind. Iedereen kan dat, het vraagt enkel wel even een ander soort afstemming op omgevingsgeluid.
"Ik vertrouw nu op dat soort weten buiten mijn denken, waar het eerder ongrijpbaar voelde"
En dat gefluister in de wind leren verstaan gaat nou eenmaal makkelijker als het lawaai en het eindeloze getetter van je gedachten in je hoofd even naar de achtergrond verdwijnen. In die zin zie ik deze hypnose-techniek ook vooral als een opstapje naar en oefening met deze manier van bewustzijn, zodat je het zelf daarna makkelijker zelf kan integreren.
En dat is precies wat ik nu al terugkrijg van mensen. Gisteravond ontving ik een berichtje waarin een vrouw die twee week geleden zo'n hypnose sessie had: "Ik ben na de sessie de inzichten die ik tijdens de hypnose kreeg in mijn werk gaan integreren en het is net alsof ik nu nog zekerder ben van de informatie die ik van binnenuit kan horen. Daardoor is het ook veel gemakkelijker om het te delen. Ik vertrouw meer op het weten buiten mijn denken, waar het eerder ongrijpbaar voelde".
Nou! Daar word ik daar dus enthousiast van. Dit is toch waar we heen willen met onszelf en elkaar?
De kunst van het weten
En even voor de duidelijkheid. Dit 'delen van binnenuit' gaat niet over het ongenuanceerd mensen jouw waarheid verkondigen of vanuit een hiërarchische positie mensen de les lezen of iets buiten jezelf channelen. Da's een ander ambacht. Het gaat er om dat we een nieuw soort kunde en eigenschap blootleggen: ons weten. Dat is iets anders dan snappen of intellectueel verklaren. Snappen gaat over logische volgordes en verbanden kunnen aantonen zoals we in de wetenschap doen. Weten gaat over doorzien, begrijpen en voelen tegelijkertijd. Ach, je leest het; het vocabulaire is nog wat ontoereikend in deze tijd. Kwestie van tijd.
Wordt een verpersoonlijking van the leading-edge
De wetenschap erkent dat zij het grootste deel van ons complexe brein nog niet goed begrijpt of in kaart heeft
. Diezelfde wetenschap vertelt ons ook dat het grootste deel van onze zogenaamde 'realiteit' bestaat uit zwarte materie: iets wat we niet kunnen onderzoeken of kennen. Dit laatste heeft naar mijn idee meer te maken met dat de technologie nog niet zodanig ontwikkeld is, dan dat we die zwarte materie maar af moeten doen als 'niets'. Het leven is één groot mysterie en als mens zijn we al evoluerend dat mysterie aan het onthullen.
"Je weet dat je op koers bent wanneer je rustig, evenwichtig en gelukkig blijft".
Noem het de 5e dimensie, noem het evolutie, noem het de schepping. Feit is dat het meer dan eens mogelijk is om met één been in het mysterie te stappen en met één been op aarde: omdat ons bewustzijn het meer en meer kan omvatten. Met een been in het mysterie en een been op aarde zorgt ervoor dat we bruggen kunnen gaan slaan tussen het bekende en het ongekende. Tussen zichtbaar en onzichtbaar. Tussen wetenschappelijk bewezen en empirisch weten en voelen. Tussen het nieuwe en het bestaande, tussen ons ego- bewustzijn en ons hoger bewustzijn. Om daarin zelf de verpersoonlijking te zijn van de leading-edge van onze evolutie, daar ligt het avontuur voor ons nu op dit moment.
Daarvoor moet je af en toe uit je comfortzone stappen, nieuwe paradigma's onderzoeken oude overtuigingen overboord gooien. Je moet onbekende wegen durven in te slaan en actief in het 'niet willen snappen' stappen .Met als innerlijk kompas hierbij: wanneer je rustig, evenwichtig en gelukkig blijft ben je op jouw juiste koers.
Jentien Keijzer
Volg me voor korte updates en posts nu ook op Instagram.
Comments