Leefstijl ziekten' (meer dan 50% van onze zorgkosten) ontstaan omdat we ons massaal proberen aan te passen aan de ziekmakende systemen van onze maatschappij.
Bedrijfsculturen die tempo en werkdruk blijven opvoeren. Voedingsindustrieën die zeer smakelijk voedsel produceren met verslavende zoet-zout-vet combinaties. Schoolsystemen gebaseerd op prestatie en druk met als gevolg dat burn-out op basis- en middelbare scholen gewoon begint te worden. Medische zorgsystemen die worden gesponsord door farmaceuten die grof verdienen aan (verslavende) geneesmiddelen. Maar ook veel persoonlijke (onbewuste) copingsmechanismen zijn ziekmakend als we ze niet doorzien en gaan veranderen.
De wereld op zijn kop
We confirmeren massaal aan bovengenoemde systemen omdat we geloven dat ze ons dienen. Maar de realiteit is we in een omgekeerde wereld zijn beland. De mens is een meewerkend voorwerp geworden van onze zelfbedachte systemen. Meewerkend voorwerp om ze in stand te houden en verder te doen groeien, met als heilige graal winstmaximalisatie. Maar het feit dat meer dan 50% van onze zorgkosten gaan naar onze zogenaamde leefstijl ziekten (vrnl. veroorzaakt door bewegingsarmoede, chronisch overgewicht, slechte voeding, drank/drugs en slaapgebrek) is naar mijn idee alles behalve winst...
Als je even kritisch kijkt, zie je dat bovenstaande veroorzakers van onze grootste ziektelast allemaal ongelukkige copingsmechanismen zijn op stress. Lees: angst. Ons lichaam is gewoon aan het vechten of vluchten (of bevriezen) naar aanleiding van onze moderne leefwijze. Maar die strijd gaat ze niet winnen. Dat kan ons lichaam- dat echt alleen maar het beste voor ons wil op lange termijn- niet. We moeten een zorgzame ouder worden voor onszelf en ingrijpen. En als de wiedeweerga intelligentere leefwijzen scheppen met als top prio: ervoor zorgen dat de strijd gestaakt wordt. Dat ons systeem kan stoppen met vechten of vluchten, omdat bang zijn nergens meer voor nodig is. Dit vraagt om een ander soort samenleven. Een fundamentele herziening en wijziging van de eerder hierboven genoemde maatschappelijke systemen. En een heleboel mensen die zich hier gezamenlijk voor gaan inzetten.
Ondanks huidige en goedbedoelde interventies, lijken ze niet echt zoden aan de dijk te zetten, als we de CBS cijfers van burn-out hierboven mogen geloven. En natuurlijk blijft het niet bij 'stress'. Want als gevolg van stress nemen die gevallen van 'leefstijl ziekten' toe. Stress is gewoon een eerste alarmsignaal van ons organisme dat roept om hulp. Gelukkig en gezond oud worden werkt zo niet. Samenleven zo werkt niet. Mits we het 'vooruitgang' noemen om steeds depressiever, verslaafder, obeser en overspanner door het leven gaan...
Het is tijd dat we wakker worden. We moeten kritisch durven kijken, de oorsprong van ons disfunctioneren begrijpen en intelligentere denk, leef en werksystemen creëren.
Jentien Keijzer